|
ماهواره های علمی نظامی (Military Scientific Satellite)
ماهواره های هواشناسی نظامی (Military Weather Satellite)
ماهواره های مخابراتی نظامی (Military Communications Satellite)
ماهواره های ناوبری نظامی (Military Navigation Satellite)
ماهواره های جاسوسی نظارت دریایی (Ocean Surveillance Satellite)
ماهواره های هشداردهنده (Erly Warning Satellite)
ماهواره های استراق سمع (Electromagnetic Reconnaissance Satellite)
ماهواره های عکاسی (Phto Reconaissonce Satellite)
ماهواره های علمی نظامی
(Military Scientific Satellite)
تاکنون ماهواره های بسیاری در مدارهای مختلف زمین فرستاده شده است، بسیاری از این ماهواره ها در مدارهای مختلف که قرار می گیرند دچار مشکلاتی شده که بیشتر به سبب وضعیت خاص محیط رخ می دهد، عمده این مشکلات ذرات بارداری است که از خورشید ساطع می شوند. دانشمندان برای تحقیق ماهواره های علمی را ساخته و آن ها را در مدارهای مختلف زمین قرار می دهند، این ماهواره ها مجهز به سنجشگرهای الکترون، پروتون و ذرات آلفا بوده و مشاهدات علمی خود را به زمین مخابره می کنند.
ماهواره های هواشناسی نظامی
(Military Weather Satellite)
پیش بینی وضع هوا در امور مختلفی مانند عملیات نظامی، پرواز هواپیماها و... امری حیاتی می باشد. به همین منظور ماهواره هایی طراحی شده اند که وظیفه اصلی آن ها ارسال منظم وضعیت جوی دنیا به مراکز تحقیقاتی و هواشناسی است. اولین ماهواره نیز (Block 4) بود که در تاریخ 16 سپتامبر 1966 توسط آمریکا به فضا فرستاده شد.
ماهواره های مخابراتی نظامی
(Military Communications Satellite)
ارتباطات و مخابره پیام جایگاه ویژه ای در تکنولوژی دارد، نیروهای نظامی لازم است هر لحظه با رده های خود ارتباط برقرار کنند. با در اختیار داشتن ماهواره های مخابراتی امکان ارسال و دریافت هزاران پیام به صورت رمز شده پدید می آید. این ماهواره ها می توانند ارتباط آنی و محرمانه بین واحدهای نظامی و... در هر نقطه جهان را با رده های خود برای مثال با وزارت دفاع ایجاد کنند. اولین ماهواره مخابراتی توسط آمریکا در تاریخ 16 سپتامبر 1965 به نام (DSCS1) به فضا پرتاب شد.
ماهواره های ناوبری نظامی
(Military Navigation Satellite)
جهت یابی و پیدا نمودن موقعیت لازمه هر واحد نظامی بوده که فرماندهان باید آن را فرا گرفته باشند، امروزه با کمک سیستم مکان یابی جهانی "GPS" (Global Positioning System) هر کس قادر است به راحتی موقعیت خود را در هر کجای کره زمین تشخیص دهد. سیستم مکان یابی جهانی به کمک ماهواره های ناوبری فعال است. تلاش برای نصب این سیستم از دهه 60 آغاز شد، اکنون دستگاه های مکان یابی جهانی در سایزهای مختلف (حتی سایز جیبی) در اختیار نیروهای نظامی و غیر نظامی قرار گرفته، تانک ها، هواپیماها، کشتی ها، زیردریایی ها و... قادرند به کمک این دستگاه به راحتی موقعیت خود را در هر نقطه جهان پیدا کنند، شرایط بد جوی در عملکرد این سیستم اختلال ایجاد نمی کند. همچنین با کمک این دستگاه فرماندهان نظامی موقعیت دشمن را در جبهه نبرد پیدا کرده و تدابیر لازم و مناسب را برای حمله و دفاع را در نظر بگیرند. هدایت موشک های کروز نیز از جمله وظایف این ماهواره ها است.
این ماهواره ها وظایف عمده زیر را بر عهده دارند:
1- جهت یابی دقیق یگان های زمینی، هوایی و دریایی
2- هدایت موشک
3- پیدا کردن موقعیت دشمن (نیروها، هواپیماها و موشک ها و...)
4- کنترل رفت و آمد زمینی، هوایی و دریایی
5- هدایت تیم های جستجو و امداد و نجات
6- مطلع شدن از انفجارهای هسته ای
7- کمک به ماهواره های مخابراتی
ماهواره های جاسوسی نظارت دریایی
(Ocean Surveillance Satellite)
این ماهواره ها نظارت در اقیانوس ها و دریاها را به عهده دارند، فعالیت گسترده این ماهواره ها از دهه 70 آغاز شد. 14 دسامبر 1971 اولین گروه ماهواره های نظارت دریایی آمریکا که در مرکز تحقیقات نیروی دریایی ساخته شده بود به فضا پرتاب شدند. این ماهواره ها قادرند فعالیت کلیه شناورهای دریایی و زیردریایی را کشف و به مراکز خود گزارش کنند، لازم به ذکر است ماهواره اتمی روسی کاسموس 954 که در ژانویه 1987 در شمال کانادا سقوط کرد و ماجرای جنجال داشت، از این نوع ماهواره ها بود.
ماهواره های هشداردهنده
(Erly Warning Satellite)
این نوع ماهواره ها مجهز به سنجشگرهای مختلف و حساسی است، سنجشگرهای فوق با کشف اشعه مادون قرمز ناشی از حرارت ساطع شده از موتور موشک های دوربرد می تواند شلیک این نوع موشک ها را کشف و به مرکز خود مخابره کند، اولین سری از این ماهواره ها به نام میداس مخفف تیم هشدار دهنده دفاع موشکی (Missile Defense Alarm System) در تاریخ 26 فوریه 1960 توسط نیروی هوایی آمریکا به فضا پرتاب شد. ماهواره های هشدار دهنده قادرند فعل و انفعالات اتمی را در سراسر کره زمین و به فاصله ده ها میلیون مایل در فضا تشخیص دهند.
ماهواره های استراق سمع
(Electromagnetic Reconnaissance Satellite)
این ماهواره هادر اختیار سازمان های جاسوسی قرار دارند و اطلاعات مربوط به آن ها سری است. اصول کار ماهواره های فوق به این شکل است ک در سیستم های مخابراتی سازمان های نظامی و غیر نظامی رخنه کردهه و پیام های آن ها را ضبط و به مراکز زمینی خود ارسال می کنند. برخی از این ماهواره ها امکان ارتباط بین جاسوسان و سازمان های اطلاعات را برقرار می کنند، بدین طریق که جاسوسان از طریق ساعت مچی، خودکار و... که در واقع گیرنده و فرستنده می باشد با ادارات خود در سراسر دنیا تماس بگیرند.
ماهواره های عکاسی
(Phto Reconaissonce Satellite)
ماهواره های فوق را می توان به جرات مشهورترین ماهواره های جاسوسی نامید. این ماهواره ها قادرند از هر نقطه مطلوب در جهان عکس بگیرند، اولین سری از ماهواره های عکاسی به نام (Samos) مخفف (Satellite And Missile Observation System) در دهه 60 کار خود را آغاز کردند، ماهواره های عکاس قادرند عکس سیاه سفید، رنگی و مادون قرمز بردارند و عکسبرداری در شب و روز تأثیر زیادی بر کار آنها ندارد. قدرت وضوح تصاویر در برخی موارد به حدی است که می توان درجه روی لباس یک فرد نظامی را دید یا نوع سلاح او را تشخیص داد، عکس های فوق توسط کپسول مخصوص یا به صورت پیام به زمین فرستاده می شود.
نظرات شما عزیزان:
|
تبادل
لینک هوشمند